Instalacje PV na gruncie – zmiana przepisów

Naziemne instalacje fotowoltaiczne są zazwyczaj systemami dużo większymi od popularnych dachowych elektrowni słonecznych. Jedną z najważniejszych decyzji dokonywanych podczas realizacji inwestycji jest wybór odpowiedniej lokalizacji planowanego przedsięwzięcia. Selekcja odpowiedniego miejsca jest ważna nie tylko ze względu na różnice w poziomie nasłonecznienia i występujące zacienienie ale przede wszystkim na układ sieci, który nie zawsze jest w stanie wyprowadzić planowaną przez nas moc wytwórczą, o czym pisaliśmy w artykule “Przyłączenie PV (nie) obowiązkowe”. Kolejnym elementem, na który należy zwrócić uwagę jest klasa bonitacyjna gruntu, na jakim planujemy przedsięwzięcie.

Instalacje PV na gruncie

Często zdarza się, że wybrana przez nas działka jest gruntem rolnym o przeznaczeniu do produkcji rolniczej. W takim wypadku wymagana jest zmiana przeznaczenia i wyłączenie obszaru z tej produkcji. O ile w przypadku ziemi mało żyznej opisanej jako IV lub niższa klasa rolnicza zmiana zapisów jest raczej formalnością, problem zaczyna się w przypadku gruntów najwyższej jakości, I-III klasy. Przedsięwzięcia te są zazwyczaj bardziej ryzykowne i czasochłonne niż inwestycje na gruntach niższych kategorii. Zmiana przeznaczenia terenów o najwyższej klasie żyzności na cele nierolnicze możliwa jest wyłącznie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego i to jedynie za zgodą ministra właściwego do spraw rozwoju wsi.

O ile zmiana miejscowego planu zagospodarowania nie jest niemożliwa, to należy ona do czynności bardzo czasochłonnych. Możliwa jest również sytuacja, w której okaże się, że w wybranej gminie takiego planu nie ma. Teoretycznie w przepisach nie ma zapisu zakazującego zmiany przeznaczenia gruntów, dlatego decyzja ministra zależna jest od lokalnych ustaleń.

Zmiana przepisów

W dniu 27 sierpnia 2015 r. podpisana została ustawa dotycząca zmiany ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Najważniejszym z zapisów jest wprowadzona możliwość odrolnienia gruntów klas I-III o powierzchni do 0,5 ha poza planem zagospodarowania przestrzennego, jeżeli co najmniej połowa powierzchni każdej zwartej części gruntu zawiera się w obszarze zwartej zabudowy oraz jeżeli grunty te znajdują się w odległości nie większej niż 50 m od granicy najbliższej działki budowlanej i drogi publicznej.

Zgodnie ze znowelizowaną ustawą, nie wymaga uzyskania zgody ministra właściwego do spraw rozwoju wsi przeznaczenie na cele nierolnicze i nieleśne gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klas I-III, jeżeli grunty te spełniają łącznie następujące warunki:

1. 1. co najmniej połowa powierzchni każdej zwartej części gruntu zawiera się w obszarze zwartej zabudowy;
2. 2. położone są w odległości nie większej niż 50 m od granicy najbliższej działki budowlanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 782);
3. 3. położone są w odległości nie większej niż 50 metrów od drogi publicznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 460, 774 i 870);
4. 4. ich powierzchnia nie przekracza 0,5 ha, bez względu na to, czy stanowią jedną całość, czy stanowią kilka odrębnych części

Cel wprowadzonych zmian

Wniesiony projekt znosi konieczność zmiany przeznaczenia gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klas I-III w przypadkach oczywistych, gdy planowana inwestycja prowadzi do uzupełnienia już istniejącej gęstej zabudowy. Celem ustawy nie jest ułatwienie urbanizacji gruntów rolnych do tej pory niezainwestowanych. Pozostałe przypadki nie stanowią istotnego ograniczenia możliwości rozwoju. Według Państwowego Instytutu Badawczego potrzeby związane z urbanizacją mogą być w całości zaspokojone poprzez  przeznaczenie pod zabudowę najsłabszych gruntów w klasach bonitacyjnych IV-VI.